Czupakabra kupuje

Przychodzi taki dzień w życiu każdej kobiety – i nie ważne czy korzenie jej sięgają żyznych ziem Małopolski czy też lasów i pól Podkarpacia – że zaczyna rozumieć słowa bożyszcza minionego stulecia pani Marilyn M.

Otóż – drodzy moi – pieniądze szczęścia nie dają. Ale te zakupy… ech!

Czupa w okresie dojrzewania przechodziła swoją transformację opornie – to znaczy uzewnętrzniała awers do wszelkich przejawów materializmu czy też zapędów samo-upiękniających się. Toteż zakupy nie zaprzątały jej głowy, a wszelkie przejawy matczynej troski (która wykazywała wielką potrzebę reformy wyglądowo-ubiorowej swojej pierworodnej) spełzały na niczym. Na odmiennym biegunie plasowała się czupowa siostra, której kosmetyczno-odzieżowe podboje spędzały kartom kredytowym rodzicieli sen z powiek. To tak dla balance of shopping power.

Zmiana nastąpiła w liceum – Czupa poznała tajniki posługiwania się kredką do oczu, odkryła magiczną konsystencję pudru i rozpoczęła proces stopniowej wymiany porozciąganej garderoby. Jednak transformacja ta ze względu na czupowe rozmiary nie była pełna – bo jak tu wcisnąć łydkę w zgrabny kozaczek? Jak znaleźć te perfect jeans skoro w sklepach nie było czupowych rozmiarów?

Stąd też – dość późno, bo na studiach, ale jednak – Czupa postanowiła się odchudzić.

Proces rozpoczął się w sierpniu 2009 i po roku zakończył się sukcesem w postaci porzuconych - gadzim sposobem - ponad czterdziestu kilogramów czupowego futra.

W tym kontekście otworzyła się dla Czupy perspektywa wykorzystania siostrzanej garderoby, ale też uzupełniania czupowych zapasów o rzeczy, o których Czupa zawsze potajemnie marzyła: rurki, kozaczki, płaszczyki, shorty, spódniczki… cały ten ubraniowy szał sprawił że Czupa pomyślała: Marilyn M. you’re goddess. I za jej przykładem wyruszyła w flirt z sklepowymi półkami.

Takie shoppus napadus nie zdarzają się jednak często. Zwykle przyjmują formę jednodniową, jak jelitówka, i na długo zaspokajają Małego Konsumpcjonistycznego Głoda. Toteż nie dziwi chyba nikogo, że wczorajsze podboje zakończyły się zakupem czarnych rurek (Czupa zawsze chciała takie mieć!), cudnej bawełniano-kaszmirowej sukienko-tuniki z eksponowanym cyckowym miejscem i niesamowitym ażurkowym wzorkiem na plecach, skarpetek dla czupowej siostry (która ustawicznie przypomina o ich deficycie) ORAZ! najcudowniejszej zdobyczy szmateksowej czyli spódnicy, która od ceny na metce (15zł) w ramach wyprzedaży została wystawiona za złociszów dziesięć. Łał – no i w takie zakamarki doszły po-noworoczne obniżki! Spódnica jest w mniemaniu czupowej siostry Emo, ale Czupa się nie przejmuje – Czupa się cieszy, bo kocha rzeczy oryginalne. Oto łup:

Czyż nie jest cudny? *___*

Ponadto Czupa wypatrzyła na allegro dwie inne spódnice. Co o nich myślicie? Kupować?

Ach i tak. Wszystko w ramach nauki do Międzynarodowych Stosunków Politycznych… dobrze być studentem. Niech żyje sesja! <projekt "Rzuć studia zostań ninją" współfinansowana z środków Europejskiego Funduszu Społecznego>